در شام مقدس ما با خودِ عیسی مسیح ملاقات می‌کنیم، و این دیدار سرشار از برکت است. رسالت یگانهٔ نجات‌دهندهٔ ما این است: او می‌آمرزد. در این آیین مقدس، عیسی آنچه را در مرگ خویش به دست آورد با ما به اشتراگ می‌گذارد. مرگ او کفّارهٔ همهٔ گناهان جهان شد و آمرزشی عطا کرد که برای تمامی انسان‌ها و برای همهٔ زمان‌ها بسنده است.

مارتین لوتر، که ژرف‌اندیش در کتاب‌مقدس بود، در پاسخ به پرسش «فایدهٔ شام مقدس چیست؟» چنین گفت: «در این آئین مقدس، همهٔ گناهان ما آمرزیده می‌شود؛ زندگی و سعادت می‌یابیم؛ زیرا هر جا آمرزش گناهان باشد، همان‌جا زندگی و سعادت نیز حاضر است».

هر مسیحی که به وعده‌های کتاب‌مقدس ایمان دارد و در شام مقدس شرکت می‌کند، بدن و خون مسیح را دریافت می‌نماید و بخشوده می‌شود. کتاب‌مقدس وعده داده است که در این آیین، خود عیسی آمرزش را عطا می‌کند. این حقیقت شاید بیش از اندازه ساده به نظر رسد، امّا رحمت خدا همین‌گونه است: ساده، مستقیم و بی‌واسطه؛ ما انسان‌ها خودمان آن را پیچیده می‌کنیم.

«هر که بدن مرا بخورَد و خون مرا بنوشد، حیات جاویدان دارد، و من در روز بازپسین او را بر خواهم خیزانید»
(یوحنا 54:6).