آن‌گاه که کاتبان ادعا کردند عیسی با قدرت شیطان عمل می‌کند، عیسی ایشان را هشدار داد که به روح‌القدس کفر نگویند. کفر به روح‌القدس یعنی ایستادگیِ آگاهانه و سرسختانه در برابر کار روح‌القدس. هشدارهایی همانند این در جای‌جای کتاب‌مقدس آمده است. نامه به عبرانیان از گناه آگاهانه سخن می‌گوید، گناهی که به جدایی همیشگی از خدا می‌انجامد. مقصود از گناه در این‌جا، هر خطا و لغزشی نیست، بلکه انکار عمدی ایمان است. سخنان عیسی مسیح و رساله به عبرانیان را نباید به‌سان محکومیتی قطعی برای کسی دانست، بلکه باید آن‌ها را هشداری جدّی برای کسانی دید که هنوز به آن گناه برگشت‌ناپذیر دچار نشده‌اند. مهم است به یاد داشته باشیم که از جانب خدا، دروازهٔ رحمت تا زمانی که بشارت عیسی مسیح در جهان اعلام می‌شود، همچنان گشوده است. مشکل کسی که به کفرگویی بر روح‌القدس گرفتار آمده، این نیست که خدا نمی‌خواهد او را بیامرزد، بلکه این است که او دیگر نمی‌خواهد بازگردد؛ دلش سخت شده است. از همین‌رو، کسی که از ارتکاب این گناه بیمناک است، می‌تواند مطمئن باشد که هنوز مرتکب آن نشده، زیرا توبه خود نشانه‌ای است از دلی که هنوز به ندای خدا گوش می‌سپارد.

«هر که سخنی بر ضد پسر انسان گوید، آمرزیده شود، امّا هر که بر ضد روح‌القدس سخن گوید، نه در این عصر و نه در عصر آینده، آمرزیده نخواهد شد»
(متی 32:12).