خداوند وعده داده است که همهٔ دعاهایی را که به نام عیسی مسیح به حضور او آورده می‌شوند، خواهد شنید. دعا در نام عیسی مسیح بدین معناست که ما به او ایمان داریم و از این طریق با خدا پیوند می‌یابیم. ما به حضور خدا نزدیک نمی‌شویم با اتکا بر شایستگی‌های خود، بلکه با اعتماد به کار نجات‌بخش عیسی مسیح.

باید توجه داشت که خداوند همهٔ دعاها را می‌شنود، امّا این بدین معنا نیست که همواره مطابق انتظار ما پاسخ خواهد داد. خدا «ماشین اجابت دعا» نیست که هر آرزویی را برآورده سازد، بلکه پدری است که نیازهای فرزندان خود را نیکو می‌داند. او آنچه را که در پرتو جاودانگی برای ما بهترین است عطا می‌کند. از این رو، گاه دعای ما را با ردّ خواسته‌هایمان پاسخ می‌دهد. گاهی نیز ما را به انتظار می‌گذارد، و زمانی دیگر نیز پاسخی سریع و موافق می‌دهد.

ما به این حقیقت یقین داریم که هرگاه برای گناهان خود طلب آمرزش کنیم و نجات را بجوییم، پاسخ خدا بی‌درنگ «آری» است. این وعده را در کتاب‌مقدس می‌خوانیم، آنجا که خدا اعلام می‌کند آمرزش خویش را به آنانی که گناهان خود را با فروتنی اعتراف می‌نمایند عطا می‌کند.

«کدام‌یک از شما اگر پسرش از او نان بخواهد، سنگی به او می‌دهد؟ یا اگر ماهی بخواهد، ماری به او می‌بخشد؟ حال اگر شما با همۀ بدسیرتی‌تان، می‌دانید که باید به فرزندان خود هدایای نیکو بدهید، چقدر بیشتر پدر شما که در آسمان است به آنان که از او بخواهند، هدایای نیکو خواهد بخشید»
(متی 9:7-11).