هراس از مرگ، ترسی طبیعی است. زیرا مرگ با همزادان خود - بیماری، مصیبت و حادثه - بی‌گمان شریر است و هرگز بخشی از آفرینش نیکوی خدا نبوده است. مرگ امری طبیعی نیست و سزاوار نیست که با آن آشتی جوییم. پولس رسول، مرگ را آخرین و سرسخت‌ترین دشمن ما می‌خواند.

امّا عیسی مسیح روشن‌ترین گواه است بر این‌که مرگ و همدستان شریرش سخن آخر را نمی‌گویند. عیسی بر مرگ پیروز شد، و هر که از آنِ او باشد، او نیز بر مرگ چیره خواهد گشت. تنها یقین بدار که به عیسی تعلق داری ــ او در پایان، بر مرگ تو نیز پیروزی خواهد یافت.

و اگر هنوز در دل بیم داری، همان کن که کودک هراسان می‌کند: به آغوش پدر خویش بگریز (پدر آسمانی). او حاکم است، حتی اگر شب تاریک و دراز باشد. احساس‌ها بسیار فریبنده‌اند، امّا ایمانی که بر کلام خدا اعتماد دارد، هرگز فریب نمی‌خورد.

«عیسی گفت: قیامت و حیات مَنَم. آن که به من ایمان آوَرَد، حتی اگر بمیرد، زنده خواهد شد. و هر که زنده است و به من ایمان دارد، به‌یقین تا به ابد نخواهد مرد؛ آیا این را باور می‌کنی؟»
(یوحنا 25:11-26).