چرا باید به تعالیم کتاب‌مقدس اعتماد کنم؟

در جهان کتاب‌های مقدس گوناگونی وجود دارد و کتاب‌مقدس یکی از آن‌هاست. پس چرا باید به کتاب‌مقدس ایمان آورم و نه به سایر کتب مقدس، به‌ویژه آن‌هایی که از کتاب‌مقدس نیز کهن‌تر به نظر می‌رسند؟

اکنون به موضوعی گام می‌نهیم که از دسترس استدلال‌های عقلانی و برهان‌های بشری بیرون است. مسیحیان نمی‌توانند با تکیه بر عقل به شکاکان اثبات کنند که تنها کتاب‌مقدس کلام خداست، برخلاف دیگر کتاب‌هایی که چنین ادعایی دارند. ما نیز همهٔ نوشته‌های کهن را نخوانده و پس از مقایسهٔ دقیق یکی را برنگزیده‌ایم، همچون کسی که میان کالاهای گوناگون برای خرید انتخاب می‌کند. آموزگاران لوتری قدیم این حقیقت را با صراحت بیان کرده‌اند: کتاب‌مقدس خود خواننده را قانع می‌سازد که حقیقتاً کلام خداست. از این‌رو اقتدار کتاب‌مقدس بر تصمیم‌های کلیسا، برهان‌های عقل یا پژوهش‌های جدید استوار نیست، بلکه تنها بر عظمت و قدرت خدا تکیه دارد.

و درست به همین سبب است که یک خوانندهٔ کتاب‌مقدس می‌تواند یقین یابد که خدا با او سخن می‌گوید، هرچند خوانندهٔ دیگری ممکن است چنین تجربه‌ای نداشته باشد. بر اساس ایمان ما، این امر نشان می‌دهد که نور خدا به دل همگان نمی‌تابد.

«براستی، حکیم کجاست؟ عالِمِ دین کجاست؟ مباحثه‌گرِ این عصر کجاست؟ مگر خدا حکمت دنیا را جهالت نگردانیده است؟ زیرا از آنجا که بنا بر حکمتِ خدا، دنیا نتوانست از طریق حکمتْ خدا را بشناسد، خدا چنان مصلحت دید که از راه جهالتِ موعظه، کسانی را که ایمان می‌آورند، نجات بخشد»
(اول قرنتیان 20:1-21).

دعا: ای خداوند، تو به من حواس و نیروی اندیشه بخشیده‌ای. عطا فرما تا آن‌ها را برای خیر خویش و دیگران با حکمت به کار گیرم.