اکثریت مردم باور دارند که نوعی خدا یا قدرتی برتر وجود دارد؛ کسی که جهان از او سرچشمه گرفته، و اوست که مفاهیم نیک و بد را در درون انسان‌ها نهاده و رویدادهای تاریخ را هدایت کرده است. حتی یک بی‌خدا (آتئیست) نیز به نوعی به یک اصل یا «خدایی» تکیه می‌کند و آن را به‌عنوان مرجع برتر خویش در نظر می‌گیرد.

صرفاً یک حدس، یک دیدگاه یا حتی باوری کلی دربارهٔ وجود خدا به ما نشان نمی‌دهد که او کیست، چه صفاتی دارد و چگونه می‌توانیم او را بشناسیم. برای شناخت خدا باید به خود او و به کلام او، یعنی کتاب‌مقدس، روی آوریم. خداوند بی‌نهایت است و برای ذهن‌های گناه‌آلود و محدود انسانی دست‌نیافتنی؛ از این‌رو باید اعتماد کنیم که او خود را بر ما آشکار سازد. او آفرینندهٔ جهان و حاکم مطلق بر همهٔ آن است. امّا فراتر از این، خدا در شخص عیسی مسیح، در هیئت انسان به زمین آمد و ما را از گناهانمان رهایی بخشید. بیرون از این خدا، خدایی دیگر وجود ندارد

خداوندْ خدا می‌گوید: «مَنَم ’الف‘ و مَنَم ’ی‘؛ مَنَم آن که هست و بود و می‌آید، آن قادر مطلق.»
مکاشفه 1:8